خداوندا، از شکهای ما مراقبت کن، زیرا شک، شیوهای برای نیایش است. و شک است که ما را به
رشد وا میدارد، چرا که وامیداردمان که بیترس، به پاسخهای بیشمار یک پرسش بنگریم. و
خداوندا، تا این امر ممکن شود،
از تصمیمهای ما مراقبت کن، زیرا که تصمیم، شیوهای برای نیایش
است. به ما شهامت ببخش، تا پس از شک، بتوانیم میان دو راه یکی را برگزینیم. که «آری» ما
همواره «آری» باشد، و «نه» ما همواره «نه». که وقتی راهی را برگزیدیم، دیگر به پشت سر
ننگریم، و نگذاریم پشیمانی، روح ما را ویران کند. و تا این امر ممکن باشد،
خداوندا، از اعمال ما
مراقبت کن، زیرا عمل، شیوهای برای نیایش است. کاری کن تا نان روزانهی ما، بهترین ثمرهای باشد
که درون خویش داریم. تا این امر ممکن باشد،
خداوندا، همواره به ما شیفتگی ببخش، زیرا شیفتگی، شیوهای برای نیایش است. شیفتگی است که ما را تا آسمان و تا زمین میبرد، تا بزرگسالان و
کودکان، و به ما میگوید که آرزو مهم است و سزاوار تلاش ما. شیفتگی است که به ما میباوراند
که همه چیز ممکن است، اگر به آنچه میکنیم، کاملاً متعهد باشیم. و تا این امر ممکن باشد،
پروردگارا، از زندگی ما مراقبت کن، زیرا زندگی یگانه راهی است که برای تجلی معجزهی تو داریم.
که زمین، همچنان بذر را به گندم تبدیل کند، و ما همچنان گندم را به نان. و این ممکن است، تنها اگر
عشق بورزیم، هرگز تنها نمانیم. همراهیات را همواره ارزانی ما کن، و همراهی کن مردان و زنانی
را که شک دارند، عمل میکنند، رؤیا میبینند، شیفتهاند، و زندگی میکنند، به گونهای که انگار هر
روزشان، سراسر وقف جلال توست. »